tablica dwuwymiarowa sumowanie wyrazow parzystych i nieparzystych

Question

Proszę napisać program w którym zdefiniowana będzie tablica
dwuwymiarowa 10x10, przechowująca liczby całkowite, zainicjowana
samymi zerami. Następnie proszę do niej wprowadzić liczby losowe
z przedziału [0..9] i wyświetlić jej zawartość oraz
sumę elementów o wartościach parzystych
sumę elementów o wartościach nieparzystych

napisałem coś takiego i nie wiem co począć dalej, przy sumach wyskakują mi jakieś losowe liczby, prosiłbym o szybka pomoc

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <time.h>

int main()
{
   int tab[10][10]; // deklaracja zmiennej tablicowej
   int i,j,h,k, sumap, suman;

   for(i=0; i<10; i++)      //pętla pierwsza
   {
      for(j=0; j<10; j++)      // pętla druga
         tab[i][j]= rand() %10;// wczytanie liczb do macierzy

   }
  printf("\n liczby wypisane z tablicy : ");

   for(h=0; h<10; h++) // pętla trzecia
   {
      printf("\n");
      for(k=0; k<10; k++) // pętla czwarta
          printf("%d, ",tab[h][k]);
      if(tab[i][j]%2==0)
      {
         sumap+=tab[h][k];
       }else suman+=tab[h][k]; // wypisanie liczb z macierzy
   }
   printf("\nSuma parzystych: %d\n", sumap);
   printf("Suma nieparzystych: %d\n", suman);

   return 0;
}

Comments

Od siebie jeszcze dodam, że możesz używać takiego wyrażenia, do sprawdzania parzystości

if((liczba & 1) == 1)

Sprawdza ona ostatni bit liczby, jeśli jest 1, to liczba nie parzysta, jeśli 0, to parzysta.

Jest to o wiele szybsza operacja niż modulo, ale to tylko ciekawostka, bo w programach o takiej wielkości różnicy nie zrobi. ;)

Answer 1

Zainicjalizuj sumap i suman zerem. Bez przypisania jakiejś wartości, znajdą się tam "śmieci" - spróbuj wyprintować teraz zaraz po deklaracji. I w ogóle wszystkim zmiennym, bez względu co się z nimi potem dzieje, nadawaj na start jakąś wartość - kod będzie bezpieczniejszy.

Answer 2

Witam,

po pierwsze przypisz zmiennym wartości tak aby uniknąć śmieciowych wartości. Linia 8

int i = 0 ,j = 0,h = 0,k = 0, sumap = 0, suman = 0;

następnie popraw indeksy w pętli for. Linia 24. zauważ że w pętli for przechodzisz po zmiennych h i k a odwołujesz się do i, j

   for(h=0; h<10; h++) // pętla trzecia
   {
      printf("\n");
      for(k=0; k<10; k++) // pętla czwarta
          printf("%d, ",tab[h][k]);
      if(tab[i][j]%2==0) // czemu tu przyrównujesz używając zmiennych i oraz j
      {
         sumap+=tab[h][k];
       }else suman+=tab[h][k]; // wypisanie liczb z macierzy
   }

Tutaj mój poprawiony kod. Może Ci pomoże. Pozdrawiam

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <time.h>

int main()
{
   int tab[10][10]; // deklaracja zmiennej tablicowej
   int i = 0 ,j = 0,h = 0,k = 0, sumap = 0, suman = 0;

   for(i=0; i<10; i++)      //pętla pierwsza
   {
      for(j=0; j<10; j++)      // pętla druga
         tab[i][j]= rand() %10;// wczytanie liczb do macierzy

   }
  printf("\n liczby wypisane z tablicy : ");

   for(h=0; h<10; h++) // pętla trzecia
   {
      printf("\n");
      for(k=0; k<10; k++)
      { // pętla czwarta
              printf("%d, ",tab[h][k]);
          if((tab[h][k]%2)==0)
          {
             sumap+=tab[h][k];
           }
          else
          {
              suman+=tab[h][k]; // wypisanie liczb z macierzy
          }
      }
   }
   printf("\nSuma parzystych: %d\n", sumap);
   printf("Suma nieparzystych: %d\n", suman);

   return 0;
}

 

Answer 3

Traktuj jako sugestie....

1. Proponuję potraktować tablicę jako ciągłą przestrzeń 100 int'ów (10 x 10). Tylko w trakcie prezentacji masz konieczność wydzielania kolumn i wierszy. Takie podejście powoduje także szybszy dostęp do danych ze względu na trafianie w cache (choć dla 100 elementów to jest na wyrost ale warto przećwiczyć :-) ).

2. Tablicę wyczyścić możesz przez memset() z <string.h>. Będzie szybsze niż ręczne budowanie pętli (lub 2) for.

3. Brak inicjalizacji generatora liczb losowych. Użyj srand(...) tylko 1 raz przed wywołaniami random().

4. Zwróć uwagę że wszelkiego rodzaju indeksy do tablic, nie są typu int tylko size_t.

5. Język C nie dopuszcza int main(). Standard C (C11) dopuszcza jedynie:

int main(void);
int main(int argc, char* argv[]);

6. Warto wyrabiać sobie nawyk zwracania EXIT_SUCCESS z nagłówka <stdlib.h> z return main.. 

7. Może warto wydzielić funkcje wykonujące operacje? Tak aby main wyglądał jak coś co ma rzeczywiście robić w sensie logiki samych kroków zadania?

8. Co Ci mówią komentarze "pętla czwarta"? One się nie odnoszą w żaden sposób do treści zadania.

9. Po policzeniu liczb parzystych, ilość liczb nieparzystych to różnica z maksymalną ilością liczb w tabeli. Nie ma sensu liczyć tego 2 razy. Tak "w trakcie" jak i przy użyciu oddzielnych pętli iterujących po danych z tabeli.