Znajdowanie liczby najbliższej danej - problem

Question

Witam :) Próbuję napisać kod do zadania z odcinka 10 kursu o C++ o znajdywaniu ekstremów. Zadanie polega na wpisaniu do konsoli 5 liczb, a nastepnie wyznaczeniu z podanych tej najbliższej ich średniej. Zatem wyznaczyłam wartość bezwzględną różnicy każdej z nich od średniej, a następnie chciałam sprawdzić, która z obliczonych wartości jest najmniejsza. Jednak napotkałam pewne problemy. Obliczając to w osobnej funcji i przenosząc tablicę z liczbami za pomocą wskaźników, nie moglam poradzić sobie z dalszym schematem. Dlatego kod być może wygląda troche dziwnie, ale koniec końców myślałam, że zadziała, a jednak zamiast poprawnych wyników w konsoli pojawiają się dziwne, ogromne liczby... W szczególności zmienna "m" mnie zadziwia. Nie mam pojęcia skąd to się bierze i dlaczego nie działa tak jak powinno. Gdyby ktoś przeanalizował kod i znalazł problem, byłabym bardzo wdzięczna :)

#include <iostream>
#include <stdio.h>
#include <cmath>
#include <cstdio>


using namespace std;


double srednia(double *liczby, int ile);
double najblizsza (double *podane, double sredniaa, int ile);

int main()
{
	double tablica[5];
	double sre;
	
	cout<< "Podaj 5 liczb (jesli sa to liczby 'z przecinkiem' zamiast przecka uzywaj 'kropki', a kolejne liczby oddzielaj enterem): "<<endl;
		for (int i=0; i<5; i++)
			{
				cin>>tablica[i];	
			}
	
	
		sre= srednia(tablica, 5);
		
		cout<< "Srednia podanych liczb to: "<<sre<<endl;
		cout<< "Liczba najblizsza sredniej, to: "<< najblizsza(tablica, sre, 5)<<endl;
	
	
	getchar();getchar();
	return 0;
}

double srednia(double *liczby, int ile)
{
	double suma; 
	
	for(int i=0; i<ile; i++)
		{
			suma+=*liczby;
			liczby++;	
		}	
		
	return suma/ile;
	
}

double najblizsza(double *podane, double sredniaa, int ile)
{
	double odleglosc[ile];
	double m;
	int x;
	double y;
	m= odleglosc[0];

	
	for (int i=0; i<ile; i++)
	{ odleglosc[i]= abs( *podane-sredniaa );
	
	
			
		*podane++;
	}
	
	for(int i=0; i<ile; i++)
	{
		
		if (odleglosc[i] < m )
			{	m= odleglosc[i];
		    	x=i; 
			}
		
	}
	
	for(int i=0; i<ile; i++)
	{
		if(i==x) *podane= y;	
		
		
		
		*podane++;	
	}

	
	return y;
	
}

 

Answer 1

Tak na pierwszy rzut oka to nie mogłem wyłapać, ale w końcu się udało.
1. Linia 55 - do zmiennej m, której potem używasz do porównań, przypisujesz przypadkową wartość. Utworzona w linii 51 tablica nie jest zainicjalizowana żadnymi wartościami, a jest to zmienna lokalna, więc może być tam cokolwiek, choćby kosmicznie mała liczba, która w większości przypadków, może powodować daremne dalsze obliczenia. Przeniosłem utworzenie i inicjalizację tej zmiennej za pętlę, w której obliczane są wartości odchyleń od średniej, czyli wtedy przypisuje jej jakąś pewną wartość.
2. Pierwsza i trzecia pętla for. W pierwszej pętli przesuwasz wskaźnik na ostatni element tablicy. A następnie w trzeciej pętli odwołujesz się do wartości spoza tablicy, więc może być tam cokolwiek. W pierwszej pętli użyłem indeku tablicy, aby pobierać wartości z kolejnych pól tablicy, ale bez ruszania wskaźnika.
3. Linia 78 - używasz niezainicjalizowanej zmiennej y, czyli jak wcześnie może być tam cokolwiek. A druga sprawa, że pewnie w ferworze walki przypisujesz ją do kolejnych pól tablicy, a na koniec i tak zwracasz z funkcji tą niezainicjalizowaną zmienną y.

Ogólnie polecałbym, jak już używasz wskaźników w funkcjach, to po prostu w samej funkcji utworzyć sobie wskaźnik i przypisać do niego przekazany z programu głównego do funkcji adres i na nim działać, żeby nie ruszać tego "oryginalnego" wskaźnika. Wskaźniki ogólnie do podszlifowania jeszcze. Poniżej poprawiony kod Twojej funkcji i moja propozycja, krótszej wersji tej funkcji.
 

 double najblizsza(double *podane, double sredniaa, int ile)
{
    double odleglosc[ile];
    double m;
    int x;
    double y;



    for (int i=0; i<ile; i++)
    { odleglosc[i]= abs( *(podane+i)-sredniaa );



        //podane++;
    }
    m= odleglosc[0];
    for(int i=0; i<ile; i++)
    {


        if (odleglosc[i] < m )
            {   m= odleglosc[i];
                x=i;
            }

    }

    for(int i=0; i<ile; i++)
    {
        if(i==x)
           y= *podane;



        podane++;
    }


    return y;

}

 

double najblizsza(double *podane, double sredniaa, int ile)
{
    double odleglosc[ile];
    double m;
    int x=0;

    for (int i=0; i<ile; i++)
    {
        odleglosc[i]= abs( *(podane+i)-sredniaa );
    }

    m= odleglosc[0];
    for (int i=1;i<ile;i++)
    {
        if (odleglosc[i]<m)
        {
            m=odleglosc[i];
            x=i;
        }
    }
    return *(podane+x);
}

 

Comments

 Jeszcze jedną rzecz wyhaczyłem:
 

double srednia(double *liczby, int ile)
{
    double suma; 
     
    for(int i=0; i<ile; i++)
        {
            suma+=*liczby;
            *liczby++;  
        }   
         
    return suma/ile;
     
}

W pętli miałaś pewnie zamiar inkrementować wskaźnik liczby, więc derefencja (*) tego wskaźnika nie ma tu żadnego sensu. Program się na tym nie wysypał, bo inkrementacja  ma wyższy priorytet niż dereferencja i tak czy siak wskaźnik się przesuwał i nie modyfikowana była zawartość tablicy, no ale lepiej tego unikać.

---

Dziękuję za bardzo wyczerpującą odpowiedź, faktycznie wskaźniki to nadal troche niezrozumiały temat dla mnie :/

Poprawiłam kod, niestety ten pierwszy w dalszym ciągu nie działa poprawnie i nadal są duże liczby. Natomiast drugi, skrócony, faktycznie działa już jak najbardziej poprawnie :) Dlatego bardzo dziękuję, za tak dokładne przeanalizowanie kodu i znalezie problemu :) 

Przepraszam za zawracanie głowy, ale korzystając z okazji chciałam jeszcze zapytać o o jedną rzecz, bo nadal zrozumienie tego sprawia mi problem ;) Dlaczego postać *(wskaznik+i) zamiast inkrementacji wskaźnika naprawiła program? Faktycznie w takiej formie wszystko działa jak należy, ale cieżko mi zrozumieć dlaczego zrobiło to taką różnicę.

Co do funkcji double srednia(double *liczby, int ile), rzeczywiście, nie miało to kompletnie sensu. Dziekuję za spostrzegawczość :) 

---

Przy postaci *(wskaznik+i) wskaźnik przechowuje ten sam adres, który dostał jako argument funkcji, nie jest on zmieniany. Zmieniane jest tylko przesunięcie od tego adresu.
Przy zapisie z inkrementacją, wartość wskaźnika (adres) jest zmieniany. Taka jest różnica między tymi dwoma zapisami.
Przekładając to na grunt praktyki. Na przykładzie Twojego programu, dokładniej funkcji wyznaczającej liczbę najblizej średnie. Masz 2 pętle for, które zmieniają wartość wskaźnika. Pierwsze użycie wskaźnika jeszcze nie rozwala programu, bo poruszamy się po elementach tej tablicy. Drugie użycie rozwala całą sprawę, bo wychodzisz poza obszar tablicy. C++ nie sprawdza, nie informuje o tym, że takie coś nastąpiło. Wiara w umiejętności kodera i jego odpowiedzialność.;)
Przy użyciu zapisu *(tablica+i), po przejściu przez 2 pętle for wskaźnik tablica będzie przechowywał cały czas tą samą wartość, czyli pierwszy element tablicy.

Oba zapisy są poprawne, tylko trzeba uważać z tą modyfikacją wskaźnika jeśli jest załóżmy kilka pętli, gdzie wskaźnik może być zmieniany. Jak w takim zapisie robiłem, to sobie pomocniczy wskaźnik, do którego przypisywałem sobie oryginalny wskaźnik. Jedna pętla zakończona, to wtedy ponownie przypisywałem oryginalny adres do pomocniczego wskaźnika i tak w kółko.