Optymalne tworzenie tablicy, czy dynamiczna alokacja pomoże?

Question

Witam, napisałem program który zlicza wszystkie parzyste liczby fibonacci'ego, do wartości mniejszej niż 4 000 000.

Moje pytanie polega na tym, jaki jest najoptymalniejszy sposób stworzenia tablicy?:
1. Zostawić tak jak jest
2. Spróbować dynamicznej alokacji
3. W jakiś inny sposób?

int SumOfEvenFib()
{
    unsigned int sum = 0;
    unsigned int fib[1000]{};
    
    fib[1] = fib[0] = 1;
    
    for (int i = 2; fib[i-1] < 4000000; i++)
    {
        fib[i] = fib[i - 1] + fib[i - 2];
        if (fib[i] % 2 == 0)
            sum += fib[i]; 
    }
    
    return sum;
}

int main()
{
    std::cout << SumOfEvenFib();
    return 0;
}

Comments

A powiedz mi z jakiego powodu tworzysz tablicę tych liczb kiedy w kodzie i tak zwracasz tylko ich sumę?

Answer 1

Biorąc pod uwagę iż możesz nie wiedzieć ile dokładnie będzie tych liczb do zsumowania, użyłbym dynamicznej alokacji.

Comments

Zdecydowałem się skorzystać z 'vector', ponieważ można go rozszerzać. Więc dostałem taki kod, można tu coś jeszcze poprawić?
 

#include <iostream>
#include <vector>

int SumOfEvenFib()
{
    unsigned int sum = 0;
    std::vector<unsigned int> fib(2);
    fib[1] = fib[0] = 1;
    
    for (int i = 2; fib[i-1] < 4000000; i++)
    {
        fib.resize(i + 1);
        fib[i] = fib[i - 1] + fib[i - 2];
        if (fib[i] % 2 == 0)
            sum += fib[i];

    }
    return sum;
}

int main()
{
    std::cout << SumOfEvenFib();

    return 0;
}

Jak wyglądałoby skorzystanie z dynamicznej alokacji, bo nie wiem w jaki sposób miałbym rozszerzyć tablice o kolejne elementy.