Dynamiczne rezerwowanie pamieci, wskazniki

Question

Witam chce zarezerwowac dynamicznie 4 szufladkowa tablice i potem wlozyc do niej zmienne jednak cos mi nie dziala, moglby ktos powiedziec o co chodzi ? :)

#include <iostream>

using namespace std;

int main()
{
    int* wsk;
    wsk = new int [4];

    for(int i=0; i>4; i++)
    {
        cin >> wsk[i];
        cout << *wsk;
    }

    delete [] wsk;

    return 0;
}

 

Answer 1

for(int i=0; i>4; i++) - przeanalizuj dokładnie warunek. ;)

No i wypisujesz w każdym obiegu pętli *wsk, czyli zerowy element tablicy. Należy coś jeszcze zrobić, żeby wypisało każdy z elementów, ale nie podpowiem więcej. ;)

Comments

A zrobilem :D

 

#include <iostream>

using namespace std;

int main()
{
    int* wsk;
    wsk = new int [4];

cout << "pierwsza petla" << endl;

    for(int i=0; i<4; i++)
    {
        cin >> wsk[i];
        cout << " " << *(wsk+i);
        cout << endl;
    }

    delete [] wsk;

    cout << "druga petla" << endl;

    wsk = new int [2];

    for(int i=0; i<2; i++)
    {
        cin >> wsk[i];
        cout << " " << *(wsk+i);
        cout << endl;
    }
    delete [] wsk;
    return 0;
}

 

---

No i super, masz ode mnie plusa. :)

---

A czemu raz wsk[i] a potem *(wsk+i) ?

---

Zapewne w imię nauki.

Answer 2

jak przesłać tablice z tego kodu do funkcji by wpisywala i wypisywala liczby?

 

#include <iostream>

using namespace std;
void funkcja(int *wsk, int size)
{
    
}

int main()
{
    int* wsk;
    wsk = new int [2];

    delete [] wsk;
    
    
    return 0;
}

 

Comments

Zmienną, która przechowuje ilość elementów tablicy, albo stałą liczbową tak jak to jest w Twoim programie w tym momencie.

---

#include <iostream>
 
using namespace std;
void funkcja(int *wsk, unsigned int Size)
{
    for(int i=0; i < Size; i++)
    {
        cin >> wsk[i];
        cout << " " << *(wsk+i);
        cout << endl;
    }
    cout << "rozmiar tablicy" << Size << endl;
}
 
int main()
{
    int* wsk;
    wsk = new int [2];
    funkcja(wsk, 2);
    delete [] wsk;
 
 
    return 0;
}

 

---

No i oczywiście w samej już funkcji musisz operować nazwą argumentu, a nie stałą liczbową. Wywołasz funkcję z tablicą 5 - elementową jako argument, a w funkcji będzie "na sztywno" rozmiar tablicy - 2.

---

czyli zeby bylo w pelni full dynamicznie trrzeba tak zrobic: ?

#include <iostream>

using namespace std;
void funkcja(int *wsk, int Size)
{
    for(int i=0; i<2; i++)
    {
        cin >> wsk[i];
        cout << " " << *(wsk+i);
        cout << endl;
    }
cout << "rozmiar tablicy" << Size << endl;
}

int main()
{
    int n = 2;
    int* wsk;
    wsk = new int [n];

    funkcja(wsk, n);
    delete [] wsk;


    return 0;
}

 

---

Żeby było w pełni dynamiczne, to w pętli, która znajduje się w stworzonej przez Ciebie funkcji zamiast stałej (2) musisz używać nazwę argumentu funkcji (Size).

Answer 3

Ok a mam pytanie jesli bym tworzyl tablice nie dynamiczna to zrobilbym tak:

#include <iostream>

using namespace std;

int main()
{
    int tab[2];
    int * wsk;
    wsk = &tab[0];

    for(int i=0; i<2; i++)
    {
        cin >> tab[i];
        cout << endl;
        cout << " " << *(wsk+i);
    }
    return 0;
}

 

Czy dobrze interpetuje to? ze tworze tablice, tworze wskaznik

I  musze do wsk przypisac tab[0] zeby wystartowalo i dodac znak ampersanda, i wskaznik zostanie ustawiony na szufladce zerowej a petla do 0 i 1 bedzie wpisywala wartosci?

2. Czy jak dam wsk = &tab;    czemu nie dziala?

Comments

Albo tak, jak masz teraz, albo możesz spróbować tak, zgodnie z regułą, która mówi że nazwa tablicy jest wskaźnikiem do zerowego elementu.:

#include <iostream>
 
using namespace std;
 
int main()
{
    int tab[2];
    int * wsk;
    wsk = tab;
    // ...
}

---

Ok tylko dlaczego przy

wsk = &tab[0];

musi byc znak ampersanda

a przy

wsk = tab      nie

a  przy

wsk = &tab; nie dziala?

---

Zapis tab[0] oznacza wartość z tablicy spod indeksu 0 - więc żeby dostać wskaźnik, trzeba pobrać adres (operatorem &).

Zapis wsk = tab jest możliwy, ponieważ tab jest nazwą tablicy, czyli w myśl tego, co napisałem Ci wyżej - już jest wskaźnikiem (lub raczej - referencją, jako że nie możemy zmienić pokazywanego adresu).

Zapis wsk = &tab oznacza, że chcesz podebrać adres referencji, co nie ma sensu.

---

tab z racji, że jest wskaźnikiem (nazwa tablicy jest jednocześnie wskaźnikiem na pierwszy element tablicy), może być prosto przypisany do innego wskaźnika (wsk).
tab[0] jest "zwykłym" int-em, elementem tablicy, więc żeby jego adres przypisać do wskaźnika, musisz pobrać adres operatorem & i dopiero przypisać do wskaźnika.
W trzecim przypadku do wskaźnika wsk, przypisujesz adres wskaźnika tab (nazwa tablicy, czy wskaźnik na jej pierwszy element), a nie adres na który  tab wskazuje (w tym przypadku, zapewne chodzi o tablicę).