Macierz permutacyjna

Question

Treść zadania:

Macierzą permutacyjną nazywamy macierz kwadratową, której elementami są tylko zera i jedynki i która w każdym wierszu i w każdej kolumnie ma dokładnie jedną 1. Np. macierz jednostkowa jest macierzą permutacyjną. Napisz funkcję o nazwie Permutacyjna, której parametrami będą: tablica dwuwymiarowa A i dwie liczby naturalne m oraz n oznaczające, odpowiednio, liczbę wierszy i kolumn w macierzy A. Funkcja ta powinna zwrócić wartość 1, jeśli macierz A jest permutacyjna i wartość 0 w przeciwnym przypadku. Można założyć, że macierz nie będzie miała więcej niż 100 wierszy i 100 kolumn.

Mój kod:

#include <stdio.h>

int Permutacyjna(int m, int n, int A[m][n])
{
    if(m!=n)
        return 0;
    int ilosc_jedynek;
    //po wierszach
    for(int i=0; i<m; i++)
    {
        ilosc_jedynek = 0;
        for(int j=0; j<n; j++)
    {
        if(A[i][j]!=0 && A[i][j]!=1)
            return 0;
        if(A[i][j]==1)
            {
            ilosc_jedynek++;
            printf("%d", ilosc_jedynek);
            if(ilosc_jedynek>1)
            return 0;
        }

    }


    }
    return 1;
}

int main(){
    int m, n;
    scanf("%d %d", &m, &n);
    int A[m][n];
    for(int i=0; i<m; i++)
    {
        for(int j=0; j<n; j++)
    {
        scanf("%d", &A[i][j]);
    }

    }
    printf("%d", Permutacyjna(m, n, A[m][n]));

    return 0;

}

Kiedy wczytuję macierz jednostkową 2x2, program zwraca 0 i nie rozumiem dlaczego tak się dzieje. W moim kodzie zliczam ile jest jedynek tylko po wierszach i chyba tak samo powinienem po kolumnach? Jak lepiej to napisać, może przy pomocy wskaźników?

Answer 1

Kiedy wczytuję macierz jednostkową 2x2, program zwraca 0

może dlatego, że sam taki warunek napisałeś? 
 

 if(m!=n)
        return 0;

 

Comments

ale m nie jest różne od n, kiedy m=2 i n=2?

---

Może dlatego że jest tam pomiędzy ! i = jest spacja?

---

@jjjjjj, a jak ma być różne skoro m jest 2 i n jest 2 ? Coś mi się wydaje, że komuś podwaliłeś ten program. 

#include <iostream>

using namespace std;

int main()
{
    int m=2;
    int n=2;
     if(m!=n)
    cout<<"Hello World";
    
    return 0;
}

/// return : 0 

To sa typy prymitywne, one odnoszą się zawsze do swojej wartości, nie do adresu, stąd nawet pusty -deklaracyjnie typ prosty, ma wartość domyślną zero. 
Inaczej typy referencyjne. 

---

To źle ci się wydaje :) I tak się składa, że problem nie tkwi w warunku m!=n (który swoją drogą jest poprawny, bo gdy m=2 i n=2 to ten warunek nie jest spełniony i to nie z jego powodu zwraca się 0), usunąłem te dwie linijki i 0 nadal jest zwracane

---

super to nie pytaj, tylko naprawiaj :) swoją drogą  to jest źle, a to żę masz inne błędy w nie swoim kodzie to już nie moja wina i mnie się nie musi wydawać, bo wystarczy ze sobie kod uruchomisz na górze :)

A ten twoj warunek na jeden element, który porównuje czy JEDNOCZEŚNIE  ta sama liczba nie jest 0 i jedynką, też jest poprawny skoro masz macierz ZERO-JEDYNKOWĄ? Jeśli ten sam element :D jest różny od zera i ten sam element różny od jeden gdy zbiorem wartości jest 0,1 ? 

if(A[i][j]!=0 && A[i][j]!=1)

 

---

dalej idąc 

   if(A[i][j]==1)

to się nigdy nie wykona przy warunku KONIUNKCJI  

if(A[i][j]!=0 && A[i][j]!=1)

bo jeśli nie jest jedynką i jednocześnie nie jest zerem, to potem nie może ta sama wartość być równa 1 . Także ... logiczne myślenie jeszcze przed tobą 

Jak robisz deklaracje  int ilosc_jedynek; -> to i tak jest ich zero :) więc to jest niepotrzebne
ilosc_jedynek = 0;
swoją drogą, jak już komuś próbujesz coś udowodnić, to przemyśl czy masz odpowiednio przepracowany materiał :D bo wstyd sobie robisz 

---

If z koniunkcją nie dotyczy już ifa poniżej

---

@Wiciorny, większym wstydem jest wmawianie komuś, że ukradł skądś kod pod pretekstem pomocy, ja nie czuję wstydu z powodu proszenia o pomoc 

---

to nie wstyd, ale jak ktoś Ci wskazuje błędy, żebyś coś poprawił, przemyślał, to uważaasz żę to jest okej, a nie jest. Bo ty widzisz tylko 1 punkt, a nie opanowałeś logicznego myślenia żeby wyłapać dlaczego to może być jednak źle : 
przeczytaj sobie dokładnie treść 

która w każdym wierszu i w każdej kolumnie ma dokładnie jedną 1

a teraz popatrz jak przebiegają twoje iteracje po wierszu i kolumnie i gdzie zwracasz 0, a gdzie 1 :)