Zmienne wirtualne. Jak napisać żeby było czytelnie i wydajnie?

Question

Problem wygląda tak

#include <iostream>

class Square
{
public:
    virtual void event() = 0;
};

class GoToJail : public Square
{
public:
    const int type = 0;

    void event()
    {
        //jakis kod
    }
};

class Property : public Square
{
public:
    const int type = 1;

    void event()
    {
        //jakis kod
    }
};

class Empty : public Square
{
public:
    const int type = 2;

    void event()
    {
        //jakis kod
    }
};

int main()
{
    Property property[ 3 ];
    Empty empty;
    GoToJail gotojail;

    Square *square[ 5 ];

    square[ 0 ] = &empty;
    square[ 1 ] = &property[ 0 ];
    square[ 2 ] = &property[ 1 ];
    square[ 3 ] = &property[ 2 ];
    square[ 4 ] = &gotojail;

    std::cout << square[ 3 ] -> type;

    return 0;
}

Jak zrobić żeby pisząc square[ n ] -> type wyświetlało mi typ pola o indeksie n? Można dodać virtual int getType() każdej klasie ale wydaje mi się że dodawanie dodatkowej metody jest trochę nieładne i też nie wiem czy wywoływanie tej metody nie jest mniej wydajne od przekazywania od razu zmiennej. Czytałem też coś o dynamic_cast ale też to rozwiązanie intuicyjnie nie wydaje mi się najbardziej optymalne. Jak profesjonalny programista by to rozwiązał?

Answer 1

Troszkę się zapędziłeś z tym "wirualizowaniem zmiennych".
Wystarczy, żebyś miał zmienną typ w klasie bazowej i inicjalizował ją w konstruktorze.

class Square
{
public:
    const int type;
    Square(int _type) : type(_type) {}
    virtual ~Square() {} // pamiętaj o wirtualnym destruktorze w klasie bazowej !!!
    virtual void event() = 0;
};
 
class GoToJail : public Square
{
public:
    GoToJail() : Square(0) {}
 
    void event()
    {
        //jakis kod
    }
};

class Property : public Square
{
public:
    Property() : Square(1) {}
 
    void event()
    {
        //jakis kod
    }
};

 

Comments

Bardzo fajne rozwiązanie, dzięki. A co do wirtualnego destruktora, on jest zawsze potrzebny? Czy na przykład gdy każda pochodna klasy bazowej zajmuje dokładnie tyle samo pamięci i nie ma nigdzie dynamicznej alokacji pamięci to wirtualny destruktor można pominąć? Są jakieś sytuacje gdy wirtualny destruktor nie jest potrzebny?

---

Najbezpieczniej jest dać wirtualny destruktor - nigdy nie wiesz, czy jakiejś klasy jeszcze gdzieś nie użyjesz (w tym albo innym projekcie) i z niej nie wydziedziczysz jakiejś innej klasy.  O ile w momencie pisania wiadomo z czego dana klasa dziedziczy, to nie wiadomo gdzie będzie sama jeszcze użyta. Problemem nie jest to czy dana klasa potrzebuje w ogóle destruktora (ma on co robić), ale wywołanie destruktora w momencie gdy stosujesz wskaźniki lub referencje na klase bazową. Gdy destruktor klasy bazowej nie jest wirtualny zostanie wywołany zawsze on, a nie destruktor klasy aktualnej (który już może mieć coś do wykonania).