Klucz główny odgrywa bardzo ważną rolę w tabeli (relacji), dlatego jego wybór powinien zostać poprzedzony analizą typowanych przez nas kolumn pod kątem wymienionych poniżej własności:
Klucz główny jest atrybutem (kolumną) zapewniającym unikalność rekordu w obrębie tabeli, w której występuje. W relacyjnej bazie danych, każda relacja (tabela) musi zawierać klucz główny.
Klucz obcy jest kolumną, która nie musi być unikatowa w obrębie tabeli, w której występuje, ale jest unikatowa w tabeli, do której odnosi się ta kolumna. Oznacza to więc, że musi istnieć tabela, w której występuje kolumna będąca kluczem głównym, do której odnosi się kolumna będąca kluczem obcym w innej tabeli. Należy zauważyć, że nie zachodzi zależność odwrotna, tzn. w tabeli z kluczem głównym, do którego odnosi się klucz obcy z innej tabeli, nie musi istnieć kolumna, będąca kluczem obcym dla innej tabeli.
Na tablicę z kluczem głównym mówi się potocznie tablica rodzic, natomiast na tablicę z kluczem obcym mówi sie potocznie tablica dziecko.
Skoro klucz główny musi byc unikalny, stanowiąc klucz relacji - jednoznacznie wskazuje jaką relacje "co do czego" reprezentuje.