Przedrostki pokroju: --moz-, --webkit-, --ms- są tak zwanymi vendor prefixami.
Producenci przeglądarek czasem dodają te prefixy do eksperymentalnych lub niestandardowych ficzerów CSS-a (i JS-a). Programiści mogą dzięki temu korzystać z ficzerów zanim będą w pełni wspierane i (w założeniu) będą działać zgodnie ze specyfikacją. Gdy dany ficzer jest uznany za działający, to można go używać bez prefixa. Gdy nie jest się pewnym czy dany ficzer jest w pełni wspierany (można to sprawdzić np. na stronie caniuse.com), to dla wstecznej kompatybilności warto najpierw użyć dany ficzer z prefixem, a niżej bez prefixa - wtedy jeśli przeglądarka nie wspiera w pełni danego ficzera, to skorzysta z vendor prefixa, a jeśli wspiera to skorzysta z pełnej wersji.
Chociaż, są odpowiednie narzędzia (auto prefixery), które same dodają odpowiednie prefixy tam gdzie trzeba, więc programista nie musi się tym zbytnio przejmować.