Nie potrzebnie tworzysz tablice X do przechowywania dlugości i tak to używasz tylko wewnątrz pętli.
Bez tablicy mniej pamięci używasz:
#include <iostream>
using namespace std;
int cykl;
int wynik[999];
int temp;
int main()
{
cin>>cykl;
for(int i=0;i<cykl;i++)
{
cin>>temp;
for(int j=0;j<cykl;j++)
{
wynik[i]=(temp*temp);
}
cout<<wynik[i]<<endl;
}
return 0;
}
A w ogóle najkrócej to dałoby się w ten sposób napisać, że likwidujesz jedną pętlę i wszystkie tablice spoj i tak sprawdza strumień wyjścia, a nie to, że gdziesz wyniki zapisałeś.
#include <iostream>
using namespace std;
int cykl;
int temp;
int main()
{
cin>>cykl;
for(int i=0;i<cykl;i++)
{
cin>>temp;
cout<<temp*temp<<endl;
}
return 0;
}