Tablica obiektów

Question

Witam wszystkich, mam pytanie odnośnie zapisu kodu w C ++, poniżej mam kod w którym tworzę tablicę wskaźników na obiekty a jeśli chciałbym utworzyć tablicę obiektów? Takie coś? 

Zwierze *tablica = new Zwierze[3];

 

#include <iostream>
#include <cstdlib>

using namespace std;

class Zwierze {
public:
    virtual void  daj_glos() {
       //
    }
};

class  Kot : public Zwierze {
public:
    void daj_glos() {
       cout<<"Miau "
    }
};

class Pies : public Zwierze {
public:
    void daj_glos() {
       cout<<"Woof "
    }
};

class Krowa : public Zwierze{
public:
    void daj_glos() {
        cout << "Muuuu";
    }
};

int main()
{
    Zwierze **tablica = new Zwierze*[3];

    tablica[0] = new Kot();
    tablica[1] = new Pies();
    tablica[2] = new Krowa();

    for (int i = 0; i<3; i++) {
        tablica[i]->daj_glos();
    }

    system("pause");
    return 0;
}

 

Comments

Ale tworzysz dynamiczna tablice 2D, a chcesz uzyc 1D.  Wiec jaki to ma sens? Po zs tym alokujesz pamiec przez wskaznik, ale jej nie zwalniasz. Po to masz vector w jezyku cpp i polecam sie z nim zapoznac

Answer 1

Tworząc tablice dynamicznie 1 wymiarową potrzebujesz wskaźnika o danym typie. Za pomocą operatora new alokujesz pamięć. Operator new zwraca adres pierwszego komórki pamięci. Typ wskaźnika określa o ile bajtów należy przeskoczyć by obejmować kolejną komórę pamięci.

Np.

int *tab=new int[3];

Powyższy zapis tworzy tablice dwu wymiarową. Jeśli chcieli byśmy stworzyć tablicę wskaźników. Tablica ta przechowuje nie wartości a adresy. Wtedy należy użyć konstrukcji wskaźnik na wskaźnik. Tablice wskaźników są często używane, jeśli chcieli byśmy stworzyć tablice dwu wymiarową dynamiczną.

//tworzenie tablicy 2d 3x3
int **tab=new int*[3];//tworzymy tablicę wskaźników
for(int i=0;i<3;i++)
{
    tab[i]=new int[3];//do każdego z wskaźników alokujemy pamięć
}

Oczywiście w przypadku tablicy jednowymiarowej wystarczy użyć funkcji delete [] by zwolnić pamięć. W przypadku tablicy 2d wykonali byśmy to w ten sposób.

for(int i=0;i<3;i++)
{
    delete [] tab[i];//zwalniamy pamięć na jaką wskazuje każdy z wskaźników
}
//teraz usuwamy właściwą tablice wskaźników
delete [] tab;

Jeśli chodzi o twój program to mamy do czynienia z zjawiskiem zwanym polimorfizmem. Polimorfizm dynamiczny może tylko i wyłącznie zachodzić wtedy kiedy używamy wskaźników. Na logikę Zwierzę to nie Kot ale Zwierze należy do tej samej rodziny co Kot. Dlatego tutaj należy używać wskaźników. Twój kod powinien wyglądać tak, zapominasz o zwalnianiu pamięci.

#include <iostream>
#include <cstdlib>
 
using namespace std;
 
class Zwierze {
public:
    virtual void  daj_glos() {
       //
    }
};
 
class  Kot : public Zwierze {
public:
    void daj_glos() {
       cout<<"Miau ";
    }
};
 
class Pies : public Zwierze {
public:
    void daj_glos() {
       cout<<"Woof ";
    }
};
 
class Krowa : public Zwierze{
public:
    void daj_glos() {
        cout << "Muuuu";
    }
};
 
int main()
{
    Zwierze **tablica = new Zwierze*[3];
 
    tablica[0] = new Kot();
    tablica[1] = new Pies();
    tablica[2] = new Krowa();
 
    for (int i = 0; i<3; i++) {
        tablica[i]->daj_glos();
    }
    
    //sprzatamy
    for(int i=0;i<3;i++)
    {
    	delete[] tablica[i];
    }
    delete []tablica;
 
    //system("pause");
    return 0;
}

Polimorfizm może istnieć dzięki relacji zwanej dziedziczeniem. To samo co wyżej możesz zrobić z wykorzystaniem kontenerów vector.

#include <iostream>
#include <cstdlib>
#include <vector>
using namespace std;
 
class Zwierze {
public:
    virtual void  daj_glos() {
       //
    }
};
 
class  Kot : public Zwierze {
public:
    void daj_glos() {
       cout<<"Miau ";
    }
};
 
class Pies : public Zwierze {
public:
    void daj_glos() {
       cout<<"Woof ";
    }
};
 
class Krowa : public Zwierze{
public:
    void daj_glos() {
        cout << "Muuuu";
    }
};
 
int main()
{
	vector<Zwierze *> tablica;
	tablica.push_back(new Kot());
	tablica.push_back(new Pies());
	tablica.push_back(new Krowa());
    
    for(int i=0;i<tablica.size();i++)
    {
    	tablica[i]->daj_glos();
    }
    
    return 0;
}

 

Answer 2

Takie coś? 

Takie coś jest OK, jeśli chcesz mieć tablicę obiektów klasy Zwierze. Ta tablica nie ma zastosowania w kodzie, który podałeś. Polimorfizm opiera się na wskaźniku/referencji. Innej opcji nie ma.

Answer 3

Prawie dobrze. Tylko w kodzie który podałeś, są wycieki pamięci i trochę niezręczności:

#include <iostream>
#include <cstdlib>

using namespace std;

class Zwierze {
public:
    virtual void  daj_glos() const = 0;
    virtual ~Zwierze() {}
};

class  Kot : public Zwierze {
public:
    void daj_glos() const override {
       cout << "Miau ";
    }
};

class Pies : public Zwierze {
public:
    void daj_glos() const override {
       cout << "Woof ";
    }
};

class Krowa : public Zwierze{
public:
    void daj_glos() const override {
        cout << "Muuuu";
    }
};

int main()
{
    Zwierze **tablica = new Zwierze*[3];

    tablica[0] = new Kot();
    tablica[1] = new Pies();
    tablica[2] = new Krowa();

    for (int i = 0; i < 3; ++i) {
        tablica[i]->daj_glos();
    }

    for (int i = 0; i < 3; ++i) {
        delete tablica[i];
    }
    delete [] tablica;

    system("pause");
    return 0;
}

 

Comments

IMO tutaj chyba nie ma to aż tak dużego znaczenia, bo i tak program kończy się na wypisaniu, a zwolnieniem pamięci zajmie się system.

---

Jak najbardziej w takich przypadkach także należy zwolnić zasoby.

---

Dlaczego? Nie mówię, że dbanie o pomięć jest zbędne, ale dlaczego akurat tutaj należy ją zwolnić?

---

W całej inżynierii oprogramowania, jest zasada by pozostawić stan systemu/modułu/biblioteki/aplikacji taki jak przed wykonaniem operacji. Szczególnie zasada ta kłania się w przypadku testów lub uruchomienia w różnych środowiskach (wirtualne, kontenery, testy itp). Jeśli tego nie robisz, to popełniasz błąd w sztuce. Np. czy wiesz (bo ja nie jestem pewien), jak zadziała taka aplikacja w systemie GNU/Linux z uclibc na platformie na której nie ma zarządzania pamięcią (tak, i na takiej można uruchomić takiego "dziwnego GNU/Linux")? Albo czy działanie programu zaliczy sprawdzarka która weryfikuje zużyte zasoby lub stan po wykonaniu?

Zasada skauta (zostawiam stan jaki zastałem lub ... "lepszy"), to jedna z podstawowych filozofii dobrze wykonanej pracy :-)

---

Holistycznie na to patrząc masz rację. Skupiłem się na tworze Microsoftu.

Answer 4

Czyli nie można napisać tablicy obiektów  z różnych klas nie używając do tego wskaźników? Co najwyżej w ten sposób:

Zwierze tablica[3] = {Kot(), Pies(), Krowa()};

for (int i = 0; i < 3; i++) 
cout << "Głos:" << tablica[i].daj_glos() << endl;

Ale wtedy nie otrzymam nic, bo tylko to co jest w metodzie wirtualnej.

Comments

To się nawet nie skompiluje.

---

@Programmingc100,

Co najwyżej w ten sposób:

Ale to cały czas jest tablica obiektów klasy Zwierze i daj_glos będzie w wersji zaimplementowanej w tej klasie.

 

PS. dyskusje prowadzimy w komentarzach.