Witaj,
Ogólnie ciężko Ci będzie wykazać, że n^(1/2) = O(log n), ponieważ funkcja pierwiastek z n ma większe tempo wzrostu niż funkcja log2(n). Możesz to zobaczyć, dla przykładu poprzez policzenie pochodnej pierwiastka z n (jest to 1/2 * n^-1/2) oraz pochodnej log2(n); jest to 1/nln2. Tak więc przy n -> +inf mianownik pochodnej log2(n) zwiększa się bardziej niż pochodnej n^1/2, więc cały ułamek pochodnej pierwiastka z x będzie rósł szybciej, zatem tempo wzrostu funkcji f(n) = n^1/2 będzie większe. Tak więc o ile nie udowodnisz tego dla przykładu n^(1/2) = O(log n), to funkcja log n mogłaby być za to dolnym ograniczeniem funkcji pierwiastek z n, przed chwilą pokazałem, że log n rośnie wolniej, więc mógłby być dolnym ograniczeniem dla n^1/2. Tak więc: n^(1/2) = Ω(log n). Musimy więc dobrać takie c, i n0 takie, aby dla każdego n>n0 było prawdziwe n^(1/2)>= clog n. Dla c = 1/2 prawa strona tej nierówności przyjmuje postać 1/2 log n, więc log(n^1/2). Wiadomo, że dla takiego c funkcja n^(1/2) rośnie szybciej niż log (n^1/2). Aby to było spełnione wystarczy wybrać n0 = 0.