Właśnie takie rzeczy są pomijane często przy tworzeniu interakcji z użytkownikiem, bo nie da się wyłapać wszystkich błędów pisowni w jakiś prosty sposób. Zamiast tego zwykle daje się możliwe opcje pod liczbami:
- Otwórz lodówkę
- Uderz NPC
- Porozmawiaj z NPC
I tak dalej. Jeśli już chcesz się zabrać za to tak jak mówiłeś, to powinieneś stworzyć jakiś menedżer rozmów. Nie wiem czy umiesz programować obiektowo, jeśli nie to będzie ciężko. Stwórz sobie
std::vector< std::pair< std::vector<std::string>, int> > UserActionIDs:
który będzie odpowiadał za określone ID akcji np.:
UserActionIDs = {
{ {"otworz lodowke", "lodowka", "otwoz lodowke", "otwoz loduwke"} , 0},
{ {"porozmawiaj", "rozmowa", "rozmawiaj"} , 1},
{ {"zaatakuj", "uderz", "zabij", "atak", "walka"} , 2}
};
Działa to w ten sposób, że tworzysz tablicę akcji. Typem elementu tablicy jest std::pair, dzięki któremu możesz łączyć w pary dwa elementy - w tym przypadku tablica kilku tekstów oraz przyporządkowane do nich ID.
Chodzi o to, że kiedy użytkownik coś wpisze to lecisz po całej tej tablicy i sprawdzasz:
- Sprawdzanie czy tekst pasuje do akcji o ID 0:
Jeśli wpisał jeden z tekstów, które są zapisane w tablicy, która jest w std::pair to wykonaj tą akcje.
Jeśli nie - przejdź dalej.
- Sprawdzanie czy tekst pasuje do akcji o ID 1:
Jeśli wpisał jeden z tekstów z tablicy: { {"porozmawiaj", "rozmowa", "rozmawiaj"} , 1}, to wykonaj tą akcję.
Jeśli nie - przejdź dalej.
- Analogicznie do przykładów ^^^
Powinieneś też wszystko co użytkownik wpisze sprowadzać do małych liter, żeby nie miało znaczenia to, czy napisze wielką literą czy małą. Dodatkowo też powinieneś usuwać polskie znaki.