Tablica-dlaczego mogę wpisać więcej szufladek niż jest zadeklarowane?

Question

#include <iostream>
using namespace std;

int n;
int tab [10];
int main()
{
    cout<<"Ile tablica ma zawierac elementow: ";
    cin>>n;

    for (int i=0; i<n; i++)
    {
        cout<<"podaj wartosc elementu "<<i;
        cin>>tab[i];
    }

    return 0;
}

Na początku chciałem zaznaczyć, że jestem kompletnie początkujący. Jestem na etapie piątego odcinka o tablicach (Kurs C++ odc. 5: Tablice, ciąg Fibonacciego) Pana Mirosława. Nie rozumiem jednej rzeczy: skoro deklaruje, że tablica "tab[10]" ma zawierać 10 szufladek to jakim cudem mogę w pętli for stworzyć warunek, w którym wartość elementów tablicy przekracza 10 szufladek. Przykład: Wpisuje, że tablica ma zawierać 15 elementów i mogę wtedy wypisać w konsoli 15 wartości elementów tablicy, mimo, że w 5 linijce zadeklarowałem, że int tab[10]. Zastanawia mnie dlaczego tak się dzieję. Może popełniłem jakąś gafę, może czegoś nie zauważyłem, może nie zrozumiałem do końca informacji zawartych w filmiku na temat tablic. Proszę nie wieszać na mnie psów :) Jestem początkujący i mimo, że szukałem informacji na ten temat nic nie znalazłem.

Answer 1

Przypadek, raz zadziała, raz wysypie ci program po zmianie linii na drugim końcu programu. Bo tak wgl to zadeklarowałeś tą tablicę jako statyczną, więc na 100% uszkodziłeś jakieś dane swojego programu, tylko na razie nie wiadomo jakie.

Np. u mnie strasznie rzeczy dzieją się w takiej sytuacji:

#include <iostream>

int tab1[4] {0};
int tab2[4] {0};

int main() {
	for(auto i = 0u; i < 10; ++i) {
		tab2[i] = 8;
	}

	std::cout << tab1[1] << std::endl; //Ups?
}

Answer 2

Ponieważ w C++ dane, które są przechowywane można sobie wyobrazić jako taką dużą tablicę. Jeżeli zrobisz takie coś: int a[2] , b , c; To wówczas Gdy odwołasz się do a[3] to odwołasz się do zmiennej b, do a[4] to c. Jeżeli jednak zrobisz takie coś: int a[2], int b, int c. To w takim przypadku gdy odwołasz się do a[3] to są dwie opcje albo będzie to jedna z twoich zadeklarowanych zmiennych, albo będzie to jakaś inna losowa zmienna, która nawet nie jest w twoim programie. A co do używania tego faktu, to przeważnie programy i tak dostają pewien obszar w pamięci, którym mogą dysponować i gdy odwołamy się do nieistniejącej zmiennej w ten sposób to nic złego się nie stanie.

Comments

"A co do używania tego faktu, to przeważnie programy i tak dostają pewien obszar w pamięci, którym mogą dysponować i gdy odwołamy się do nieistniejącej zmiennej w ten sposób to nic złego się nie stanie."

Niestety zmienne statyczne są w środku tego obszaru i trudno czegoś nie popsuć.

---

Miałem na myśli ingerencję w inne programy naszego systemu operacyjnego. (O ile dobrze pamiętam bez otwierania programu w naszym programie nie da się ingerować w jego zmienne, ale mogę się mylić, bo specem od c++ to ja nie jestem)

---

A no tak, zwłaszcza że procesy mają własną wirtualną przestrzeń adresową losowo rozlokowaną w pamięci.

Answer 3

Ludzie piszą o modelu pamięci i o crashowaniu "programu na drugim końcu", a nikt nie wspomniał o rzeczywistej przyczynie problemu.

Możesz tak zrobić, ponieważ język C++ nie przewiduje mechanizmu do automatycznego sprawdzania zakresu tablic. Programista sam musi pilnować, żeby nie nadpisać jakichś "cudzych" danych przy posługiwaniu się "gołymi" tablicami.

I mowa tutaj o rdzeniu języka - bo biblioteka standardowa ma do zaoferowania kilka fajnych i bezpiecznych kontenerów, jak np. std::vector, który posiada metodę std::vector::at(), która działa jak operator indeksowania, a w razie przekroczenia zakresu rzuca wyjątkiem. Kontener std::vector jest również przystosowany do używania iteratorów, co pozwala tworzyć pętle zakresowe, gdzie nie podajesz explicite liczby elementów, tylko każesz wykonać pętlę "dla wszystkich elementów". Mały przykład:

#include <vector>
#include <iostream>

int main()
{
    int n;
    std::cout<<"Ile elementow? ";
    std::cin>>n;

    std::vector<int> tab(n); // tworzysz wektor o nazwie tab, który zawiera n elementów typu int

    for(int i = 0; i < n; ++i) // spróbuj zmienić zakres pętli na większy, żeby wyjść poza tablicę
    {
         std::cin>> tab.at(i);
    }

    for(auto& element : tab) // pętla zakresowa - "dla każdego elementu wektora tab"
    {
         std::cout<<element<<' ';
    }
    return 0;
}

Wektory można rozszerzać w trakcie działania programu, zaś tablic nie - ale to już taka informacja poza konkursem, bo nie o to pytałeś. ;)

Comments

Wlasnie liczylem na taka odpowiedz, bo szczerze mowiac wiedzialem jak to rozwiazac, ale nie wiedzialem czemu tak sie dzieje. Teraz wiem i dziekuje. Mimo wszystko STL czy rzucanie wyjatkami to troche duzo jak dla osoby ktora uczy sie o tablicach statycznych ;d

---

Mimo wszystko STL czy rzucanie wyjatkami to troche duzo jak dla osoby ktora uczy sie o tablicach statycznych ;d

Nie wiem, czy za dużo - wiedzy nigdy za wiele, a korzystanie chociażby z takiego std::vector nic Cię praktycznie nie kosztuje. ;) Oczywiście nie zachęcam do porzucenia nauki tablic na rzecz kontenerów z std - wręcz odwrotnie: żeby ze starcia wyjść zwycięsko, należy dobrze poznać przeciwnika. Tak więc życzę miłej nauki, a obsługi kontenerów naucz się w niedalekim czasie, polecam. ;)

Answer 4

Zadeklaruj tablice i zmienna n lokalnie, a twoje przewidywania na temat dzialania programu beda dobre. Wtedy jesli bedziesz chcial odczytac cos z poza tablicy to pokaze ci jakis syf ktore jest aktualnie przechowywany pod ta komorka pamieci. Podandto jesli chciallbys ustalac rozmiar tablicy to poczytaj o dynamicznie alokowanej tabilcy badz o modyfikatorze const.
Pozdrawiam :)