po co alokowanie pamięci new delete

Question

Witam, jestem początkujący, i chciałbym aby ktoś odpowiedział mi na pytanie, po co  alokowanie pamięci new delete ??

Rozumiem że jeśli stworze jakąś zmienna o jakiejs wartosci mogę wskaznikiem przez adres zmiennej dostać się do jej wartości . Do czego słuzy alokowanie pamięci skoro tworząc zwyka zmienną, ta zmienna automatycznie zapisuje się w jakimś obszarze pamięci , tak samo tablicę jesli stworzę tablicę operatora new taka tablica również znajdzie automatycznie miejsce w pamięci.

 

Proszę o wytłumaczenie po co alokujemy pamięć wykorzystując operatory new delete.

Answer 1

Operator new pozwala na zaalokowanie pamięci podczas trwania programu. Np kiedy chcesz żeby użytkownik wprowadził jakąś ilość danych to zamiast tworzyć tablice 1000000000 elementową licząc na to że ta ilość danych się tam zmieści to pytasz się użytkownika ile danych chce wprowadzić i za pomocą new tworzysz określoną ilość zmiennych Dzięki temu oszczędzasz pamięć bo nie tworzysz zmiennych które nie będą używane. Chcesz przykładowy kod dla zobeazowania tego?

Comments

No tak, jesli chce zaalokować jakąś tablice w pamięci to i tak muszę napisać ile elementów ma posiadać.

np. int *przyklad = new int [10]

pamiec zostanie zaalakowana na 10 elementow?

tak poprosze o przykladowy kod i dziekuje za odpowiedz :)

---

OK przeczytalem twój post 10 razy i chyba skumałem :)

Ale jak mozesz wyslij przykładowy kod :)

---

Jeśli tworzysz tablice normalnie czyli  po prostu piszesz  np   int tab[10] to z góry zakładasz ile ona ma mieć elementów 

Tworząc tablice w ten sposób w nawiasy kwadratowe musisz  wpisać jakąś stałą. 

Jeśli ilość elementów ma zostać ustalona w trakcie działania programu NIE MOŻESZ zrobić tak - 

#include <iostream>


using namespace std;

int main()
{
    cout << "ile elementow ma miec tablica?" << endl;


int ile;
cin>>ile;
int tab [ile];



    return 0;
}

Dlaczego nie możesz tak zrobić ? Bo zmienna ile nie ma określonej wartości przed rozpoczęciem programu.  ( program nie będzie działał) 

 

Jednak kiedy chcesz stworzyć tablice nelementową ( n podawane przez użytkownika) to korzystasz z new 

POPRAWNY przykład działającego programu -

#include <iostream>


using namespace std;

int main()
{
    cout << "ile elementow ma miec tablica?" << endl;


int ile;
cin>>ile;
int* tab=new int[ile];



    return 0;
}

 

---

dzieki!! :)

---

Ten "poprawny" przykład ma wyciek pamięci. Ciekawostka: w C++17 ma zostać wprowadzone VLA(Variable Length Array), czyli pierwszy przykład będzie poprawny.

---

Pierwsze słysze o cpp17. Wydawało mi się że jeszcze cpp11 jest dopracowywane ale nie siedze w tym tak żeby się sprzeczać. Mógłbyś rozwinąć to o tym wycieku? Chodzi Ci o delete ?

---

Nie ma sprawy. 

 

Dodam jeszcze że dobrą praktyką jest napisanie  na koniec delete[] tab żeby zwolnić pamięć po zaalokowani tej tablicy. W takim prostym programie i tak to nie ma znaczenia ponieważ po zakończeniu programu wszystko się zwalnia jednak gdy będziesz pisał programy zkładające się z kilku funkcji to sytuacja się odmieni ponieważ zmienne zaalokowane dynamicznie cały czas " żyją" po zakończeniu się funkcji ( w przeciwieństwie do automatycznych )

 

Tego podkreślonego nie próbuj ogarnąć bo to złożony temat  i na dalszym etapie nauki dokładnie dowiesz się o co z tym chodzi. 

---

C++11? To przeszłość. Już od dawna jest C++14, którego kompilatory GCC od wersji 5.0 i Clang od 3.4(ale nie dam sobie ręki uciąć że na pewno od 3.4) w pełni wspierają. A już za rok nowy standard: C++17. Jak chcesz wiedzieć o nowych rzeczach jakie zostaną wprowadzone, zrób mały research  w internecie.

Tak chodziło mi o brak delete.

---

Dziękuje. Na pewno się tym zainteresuje.

Answer 2

Nikt dotąd nie napisał o bardzo ważnym czynniku, który jest jednym z powodów stosowania alokacji dynamicznej.

Chodzi o przepełnienie stosu. Wszystkie zmienne, które są statyczne, lądują na stosie. Stos ma ograniczoną pojemność. Proszę spróbować utworzyć statyczną tablicę doubli o sporej (naprawdę sporej) ilości elementów i uruchomić taki program.
W programach dydaktycznych to żaden problem, bo nikt takiej ilości pamięci raczej nie potrzebuje, natomiast w poważnych projektach to całkiem realna do uzyskania sytuacja.

Alokacja dynamiczna powoduje utworzenie takiej tablicy na stercie, która nie jest tak ograniczona, jak stos - więc jest rozwiązaniem problemu.

Answer 3

Zakładając, że ktoś chce wprowadzić dane do tablicy, i tych elementów będzie MAKSYMALNIE 50 stosując podejście statycznego alokowania zmiennych musiałbyś zaalokować tablicę o rozmiarze 50.
Jeśli zrobisz to dynamicznie będziesz mógł ją zaalokować dokładnie taką, jaką potrzebujesz.

Przykład:

//Opcja pierwsza
cout << "Podaj ile chcesz wprowadzić elementów: ";
int ile;
cin >> ile;
int tab[50]
for(int i=0; i<ile; i++)
   cin >> tab[i];

//Opcja druga

cout << "Podaj ile chcesz wprowadzic elementow: ";
int ile;
cin >> ile;
int * tab = new int[ile];
for(int i=0; i<ile; i++)
   cin >> tab[i]

W pierwszym przypadku zawsze alokujesz 50 * wielkosc inta bajtow pamieci.

W drugim dokladnie tyle ile trzeba.

Comments

Dzieki :)