Witam,
eksperymentując ostatnio z MinGW postanowiłem zaprzęgnąć go do pracy z Notepad++ i udało się. Jako, że wiedzy nigdy za wiele, postanowiłem stworzyć mini-poradnik omawiający czynności potrzebne do uzyskania takiego efektu.
Co będzie nam potrzebne?
- Notepad++
- MinGW (port GCC dla Windows)
Jak zainstalować Notepad++?
Nie sądzę, aby komukolwiek taka odpowiedź była potrzebna, gdyż jest to proste i intuicyjne - wystarczy pobrać instalator z działu Download i kierować się poleceniami na ekranie.
Stan na 02.05.2016
Jak zainstalować MinGW?
Wchodzimy na stronę http://www.mingw.org/ i wciskamy przycisk Download Installer.
Stan na 02.05.2016
Powinno się wtedy rozpocząć pobieranie instalatora. Po jego ściągnięciu włączamy go i przechodzimy przez proces instalacji (ważne, aby zaznaczyć opcję also install support for the graphical user interface).
Po jego zakończeniu powinno się pokazać okno specjalnej aplikacji do pobierania i aktualizowania paczek kompilatora. Zaznaczamy pozycję mingw32-gcc-g++, klikając na kwadracik i wybierając opcję Mark for Installation.
Następnie klikamy zakładkę Installation oraz opcję Apply Changes.
Zatwierdzamy instalację i gdy zakończy się powodzeniem, wychodzimy z aplikacji.
Instalacja wtyczki NppExec
Zaczynamy od zainstalowania specjalnej wtyczki, która umożliwi nam korzystanie z systemowej konsoli z poziomu Notepad++. W tym celu wchodzimy w Wtyczki → Plugin Manager → Show Plugin Manager.
Następnie włączamy zakładkę Available i zaznaczamy pozycję NppExec.
Instalujemy naszą wtyczkę. Podczas instalacji może pojawić się pewien komunikat, ale ignorujemy go (nie sądzę, aby miało to jakieś wielkie konsekwencje).
Zatwierdzamy także komunikat o restarcie Notepad++.
Nauka obsługi systemowych komend oraz kompilatora GCC
Choć obsługa kompilatora poprzez terminal jest w dzisiejszych czasach archaiczna, to jest ona całkiem prosta i nad wyraz przydatna.
Komendy konsoli:
- cd <ścieżka_do_katalogu> - przejście do podanego katalogu
- cd.. - przejście do katalogu o stopień w górę
- <nazwa_programu> <parametr_1> <parametr_2>... - wywołanie programu z parametrami (jeśli takowe aplikacja obsługuje)
Na przykład linijka cd C:\Users\Jasiu\Documents przeniesie nas do katalogu Documents (Dokumenty). Oczywiście obsługiwane są także przejścia względne, czyli gdy jesteśmy w katalogu Jasiu, to możemy przejść do katalogu Documents poprzez zapis cd Documents.
Program możemy włączać za pomocą tylko jego nazwy (jeśli znajdujemy się w odpowiednim katalogu), czyli: program.exe lub samo program. Z parametrami sprawa ma się trochę inaczej - nazwę programu oraz parametry oddzielamy spacjami, czyli: program parametr1 parametr2 (program z dwoma parametrami). Należy pamiętać, że gdy parametr zawiera w sobie biały znak, należy go oblec w cudzysłowy, czyli: program "parametr jeden" parametr2.
Gdy postawy konsoli mamy już za sobą, możemy zająć się samym kompilatorem - jest on oczywiście zwykłym programem i go też uruchomimy za pomocą odwołania z parametrami.
Parametry kompilatora GCC:
- <nazwa_pliku_źródłowego> - nazwa pliku źródłowego
- -o <nazwa_pliku_wyjścia> - nazwa pliku wykonywalnego, która może być w postaci np. main.exe, ale również samego main (nazwa ta nie musi dotyczyć tylko pliku wykonywalnego, ale pozostańmy przy takim uproszczeniu)
- -L<ścieżka_do_katalogu_bibliotek> - ścieżka do katalogu bibliotek
- -l<nazwa_biblioteki> - nazwa biblioteki, gdzie nazwa_biblioteki to tekst między lib, a .a w nazwie pliku, np. libnazwa_biblioteki.a
- -I<ścieżka_do_katalogu_plików_nagłówkowych> - ścieżka do katalogu, w którym znajdują się nasze nagłówki (aby pisać #include <...> zamiast #include "...")
Więc pełne wywołanie, z użyciem wszystkich parametrów, wyglądałoby mniej więcej tak: <ścieżka_do_kompilatora>g++ main.cpp -o main.exe -LC:\Biblioteki -lnazwabiblioteki1 -lnazwabiblioteki2 -IC:\Naglowki. Kolejność parametrów jest oczywiście dowolna, zaś g++ to nazwa programu, który jest kompilatorem (znajduje się w folderze, w którym zainstalowaliśmy MinGW).
Zapewne ktoś się zapyta, czy ciągle musimy wpisywać tę ścieżkę do pliku kompilatora - ależ nie i zaraz rozwiążemy ten problem, korzystając z tzw. zmiennych środowiskowych.
Edytowanie zmiennej środowiskowej Path
Zmienne środowiskowe służą do przechowywania informacji o aktualnie uruchomionym środowisku systemowym i są przydatne dla wielu programów (nie pytajcie mnie, jak to dokładnie działa). Nas oczywiście interesuje pewna własność tych zmiennych, czyli uniknięcie ciągłego wpisywania ścieżki do kompilatora (ale może to być również jakikolwiek inny program).
Najpierw zaczynamy od wejścia w Panel Sterowania → System i zabezpieczenia → System → Zaawansowane ustawienia systemu → Zmienne środowiskowe.
Następnie włączamy zmienną Path i dodajemy do niej ścieżkę naszego kompilatora.
Gdy nasza ścieżka zostanie wpisana, należałoby zrestartować komputer. Po tym procederze zmienna powinna zostać zmodyfikowana, ale warto sprawdzić, czy nic nie zostało zmienione, bo Windows lubi bawić się z nami w ciuciubabkę (ja np. musiałem dwa razy ustawiać ścieżkę, bo przy restarcie system usuwał wszelkie zmiany).
Teraz możemy korzystać z naszego kompilatora z każdego katalogu w systemie, bez podawania ścieżki do niego - należy jednak pamiętać, że nazwa katalogu, w którym aktualnie się znajdujemy, jest wykorzystywana do wykrywania pliku źródłowego oraz jako miejsce zapisu dla pliku .exe (gdy nie podamy ścieżek do owych plików).
...Ciąg dalszy w drugiej części (niestety, limit znaków)