#include <math.h>
W C++ używa się raczej <cmath>.
float a, b, c, d, e;
float suma = 0, srednia = 0;
Zmienne powyżej nie powinny być globalne. Lepiej zdefiniować je w mainie i jak najniżej w kodzie. a,b,c,d,e dobrze by było związać w tablicę.
cin >> a >> b >> c >> d >> e;
Użytkownik powinien być powiadomiony, co wpisać (chyba, że poprawność sprawdzać ma komputer). Powinna się tu znaleźć obsługa niepoprawnego wejścia. Kolejne nazwy zmiennych do zastąpienia kolejnymi indeksami tablicy, tak samo jak w:
suma = a + b + c + d + e;
srednia = suma / 5;
Za lepsze rozwiązanie uznałbym stałą reprezentującą ilość liczb, w tym przypadku równą 5. Podobnie z innymi wystąpieniami tej liczby.
cout<<endl<<"Srednia: "<< srednia << endl;
Spacje dookoła << albo stawiaj, albo nie. endl zastąpiłbym "\n".
/////////////////
Prawie jak na wystawie sztuki. Co to ma oznaczać?
float tab[] = {a, b, c, d, e};
Od początku można było je przechowywać w takiej postaci. Nazwa tab mało znaczy, to, że jest tablicą, można odczytać z kodu.
float wartosc = INT_MAX;
INT_MAX nie jest największą wartością float. Do rozważenia jest użycie nieskończoności.
for(int i = 0; i < 5; i++)
{
float wyliczona_wartosc = fabs(tab[i] - srednia);
if(wyliczona_wartosc < wartosc)
{
wartosc = wyliczona_wartosc;
najblizsza_sredniej = tab[i];
}
}
Cały ten fragment można zamienić na wywołanie gotowego algorytmu biblioteki standardowej.
return 0;
W najprostszych przypadkach (kiedy nie chcesz zwracać niczego prócz zera) można tego nie pisać.